“Garażowiec” z Australii

przez | 11 czerwca, 2018

Nie tylko Colin Chapman był zwolennikiem jak najlżejszych wyścigówek. Pomimo wielu wad takiej konstrukcji jego szalone pomysły znalazły wielu naśladowców. Jednym z nich był Gay Buckingham, który już w 1952 roku zbudował pierwszego lekkiego roadstera. Pojazd o dziwnej nazwie „Arnold” został zbudowany w Wielkiej Brytanii. Trzy lata później Buckingham przeniósł swój biznes do Australii i tam założył firmę Nota Sports & Racing. Nota była (i do dziś jest) tym dla Australii, czym dla Brytyjczyków jest Lotus.

Nota “Arnold” z 1954 roku

Źródło: pinterest

Od końca lat 50-tych w manufakturze powstawały bolidy Formuły Junior. Pomimo dostosowania ich do regulaminów nietrudno dopatrzyć się podobieństwa do bolidów BMR, Climaxa czy Ferrari 156. Dla potrzeb innych klas powstał Streamliner, którego pierwsze egzemplarze służyły również jako pojazd do codziennego użytku. Do napędu własnych konstrukcji używano silników pochodzących od Mini, Forda, Fiata oraz Climaxa – były to zmodernizowane silniki małolitrażowe z seryjnej produkcji lub przejęte od zespołów Formuły 1,2 lub 3.

Nota w zaledwie kilka lat od powstania stała się ważnym producentem bolidów dla kilku serii wyścigowych. Oprócz prototypu z doładowanym silnikiem o poj. 1.5 dmprzeznaczonego dla Formuły 1, w warsztacie montowano dziesiątki bolidów dla australijskiej “Formuły Ford” oraz Formuły V. Obie serie były “wyścigowym przedszkolem” dla wielu późniejszych mistrzów. Niestety, zakład nie mógł utrzymać się z produkcji na rzecz sportu, dlatego też zdecydowano o produkcji na rzecz “zwykłego” klienta, który potrzebował pojazdu do codziennej jazdy.

Na pierwszy “cywilny” model marki Nota należało poczekać do 1960 roku. Wtedy pokazano lekkiego roadstera o nazwie Sportsman, który był niemal kopią Lotusa 7. W ciągu prawie 60 lat produkcji zmieniano głównie jednostki napędowe oraz detale wykończenia i mechanikę. Charakterystyczna bryła pojazdu pozostała niezmienna. Początkowo do napędu używano silników małolitrażowych Forda, ale u progu XXI wieku zastąpiono je japońskimi jednostkami Hondy o poj. 1.6 oraz 2.2 dm3 pochodzącymi z modeli Civic i Accord.

Pierwszą, własną drogową konstrukcją Buckinghama jest Fang. Model ten jest wytwarzany od 1968 roku. Silnik umieszczony centralnie, niski przód, duża przednia szyba oraz szeroki tył to cechy rozpoznawcze Fanga. Jest to “krzyżówka” klasycznego buggy z Lotusem 7. Początkowo oferowano ją z silnikiem Coopera, później Lancii i Datsuna a od końca lat 90-tych korzysta się z 6 – cylindrowych jednostek Toyoty z modeli Camry i Avalon o mocy nawet 400 KM. Jak na lekkie, otwarte nadwozie bez drzwi – to aż za dużo.

Nota Fang (zdjęcia z lat 80-tych)

Źródło: Nota Engineering

Fang, pomimo tego, że jest najbardziej znanym modelem Noty, nie jest często widywany na ulicach. Od 1968 do 2002 roku powstało 117 sztuk, co świadczy o unikatowości tej konstrukcji. Pojazd budowany jest ręcznie a klienci są w stanie wybaczyć spartańskie warunki podróżowania – nie ma w nim żadnych udogodnień, ale w zamian za to jest znakomite przyspieszenie porównywalne ze znanymi sportowymi samochodami najwyższej klasy. Dla “majsterkowiczów” Fang dostępny jest również jako zestaw do samodzielnego złożenia.

Nieco bardziej cywilizowaną konstrukcją jest coupe Chimera. Jest to model powstały na bazie konstrukcji nazwanej „F1” z 1993 roku (będącej ewolucją modelu Fang). Ultralekka (720 kg) Chimera, w przeciwieństwie do starszych konstrukcji, ma zamknięte nadwozie, silniki o mocach 220 – 260 KM konstrukcji Hondy lub Toyoty oraz świetny stosunek masy do mocy – 3,8 kg/1KM, co jest wynikiem lepszym niż np. Ferrari 360. Chimera jest wyposażona w zdejmowany, sztywny dach, dzięki czemu można ją łatwo przekształcić w roadstera.

Dla tych, którzy chcą na własność mieć „szufladę” rodem z długodystansowych wyścigów, Nota ma do zaoferowania model Le Mans, który jest miniaturą niskich, otwartych bolidów o charakterystycznym kształcie. W ofercie są dwie wersje – mniejsza, z silnikiem 4 – cylindrowym z doładowaniem oraz nieco dłuższa i szersza napędzana 6 – cylindrowymi jednostkami Hondy lub Toyoty. Podobnie jak Chimera, również Le Mans jest rozwinięciem modelu F1. Nota nie podaje żadnych oficjalnych osiągów dla tego modelu.

Nota Le Mans

Źródło: Global Cars Brands

Wyścigową manufakturę rodem z Australii corocznie opuszcza kilkanaście pojazdów. Do 2002 roku powstało łącznie około 500 różnych konstrukcji, natomiast przez ostatnie kilkanaście lat ta liczba nie podwoiła się. Od 2012 roku trwały prace na zmianą koncepcji modeli tej marki – zdecydowano, że Fang a wkrótce inne modele będą napędzane silnikiem umieszczonym z przodu, co wymusiło  wiele zmian konstrukcyjnych. Dostawcą silników miało być Suzuki (silniki motocyklowe) oraz Toyota (1.8 z doładowaniem).

Buckingham zmarł w 2015 roku, na trzy lata przed  50 – leciem najważniejszego modelu w historii jego warsztatu. Nota nie została zamknięta. „Australijski Lotus” nadal jest wierny swojej tradycji i nie zamierza produkować wielkich serii, ale skromnym budżetem doskonali technikę znaną od kilkudziesięciu lat. Pomimo konkurencji ze strony dużych GT, w tym rodzimego Holdena, na lekkie wyścigówki Noty istnieje popyt. Niewielki, ale jednak istnieje. Od kilku lat Nota świadczy usługi odnawiania swoich zabytkowych pojazdów.